Het idee wat ik met dit stuk beoog is om het zo te maken dat het vlak tegen bijvoorbeeld een mooie gladde witte muur aangebracht kan worden. Wie dit tegen zijn of haar muur wil hebben bepaalt de uiteindelijke afwerking van de dieperliggende delen en schuin aflopende zij- en bovenkanten. Moet dat wit omhooglopen naar het oppervlak van het gekleurde schors? Moet het bekleed worden met fijn zand? Moet het, vanuit het schorsoppervlak goudkleurig uitfaden naar het wit van de muur? Dat staat en blijft allemaal nog open. De paneelafmeting is: Hoogte 225 cm. Breedte 90 cm. Diepte 11 cm. 
0 Comments
Wat is er mooier dan niet zoeken maar wel vinden? Naar buiten gaan. Je gedachten laten wegwaaien. De warme bosgrond opsnuiven. Je ogen laten ronddwalen. Totdat iets je aandacht trekt. Iets intuïtiefs je verteld dichterbij te gaan kijken. Wat blad en takken weg te halen en dan iets ondefinieerbaars te zien. Begroeid met mos en aanhangende grond. Soms krioelend van leven dat bezig is iets van nog vrij onduidelijke vorm verder af te breken. Altijd beginnend bij de meest zachte delen.  Dan pak ik het voorzichtig op. Bekijk het nauwkeuriger en schud het vuil ervan af. En dan ineens zie ik het. Een onverwachte vorm. Een uitholling, bijzondere barst, een vreemde, intrigerende verwonding van het hout waar de boom bij leven z’n best heeft gedaan daar weer te helen. Zulke ontdekkingen maken mij blij. Zo’n stuk gaat mee op reis terug om een begin te kunnen gaan maken aan een nieuw leven. Een leven waar het ontworsteld is aan verder vergaan. Zulke ontdekkingen maken mij blij. Zo’n stuk gaat mee op reis terug om een begin te kunnen gaan maken aan een nieuw leven. Een leven waar het ontworsteld is aan verder vergaan.
|
